نقد : سروش، دیروز و امروز، چرخش باورسوز

- ۰ نظر
- ۱۶ بهمن ۹۱ ، ۲۰:۴۸
امین الدین فضل بن الحسن الطبرسی در کتاب مجمع البیان در خبر مرسلی از پیغمبر اکرم (ص) آورده که فرمود: هر که سوره ی کهف را تا هشت روز بخواند از هرگونه فتنه ای محفوظ می ماند، و اگر دجال در آن هشت روز خروج نماید خداوند او را از فتنه ی دجال مصون می گرداند.
و در همان کتاب در حدیث دیگری از آن حضرت آورده که فرمود: هر آن که ده آیه از سوره ی کهف را از حفظ بخواند فتنه ی دجال به او ضرری نخواهد رساند و هر که تمام سوره را بخواند داخل بهشت می شود.
و در خبر دیگری از آن حضرت آمده که فرمود: آیا شما را دلالت نکنم بر سوره ای که هنگام نزولش هفتاد هزار فرشته آن را مشایعت کردند که عظمت آن ها بین آسمان و زمین را پر کرده بود؟ گفتند: چرا؛فرمود: سوره ی اصحاب کهف ، هرکس روز جمعه آن را بخواند خداوند تا جمعه ی دیگر به اضافه سه روز او را می آمرزد، و نوری بخشیده می شود که تا آسمان می رسد و از فتنه ی دجال محفوظ خواهد ماند.
و در حدیث دیگری از آن حضرت منقول است که فرمود: شخصی که ده آیه از اول سوره ی کهف حفظ کند سپس دجال را درک نماید به او ضرری نمی رساند، و هر که اواخر سوره ی کهف را حفظ کند روز قیامت برای او نوری خواهد بود.
مردم عذر می آورند که روزهاند. با روزه هیئات چه جور بیرون بیاید؟ قدر نعمت را بدانید. اگر با آن زبان روزه بیرون بیایی و برای فرق شکافته او بر سر و سینه بزنی، وقت مردن خاتم انبیا (صلی الله علیه وآله) سرت را به زانو خواهد گرفت. این نعمت ها از دست رفته است.
فرمود: یا علی! کسی که تو را کشته، مرا کشته. بعد فرمود: یا علی! تو روح منی! تو مثل جان منی! تو از طینت منی! یعنی چه این حرفها؟
یعنی عزاداری روز 21 ماه رمضان، عزاداری برای شخص خاتم (صلی الله علیه وآله) است. دسته هایی که بیرون می آیند، برای شهادت خاتم انبیا (صلی الله علیه وآله) بیرون آمدهاند. معنای این کلمه این است:
مجالسی که منعقد می شود، برای شخص پیغمبر خاتم (صلی الله علیه وآله) است. اگر بشریت بفهمد، نه تنها شیعه، برای امیرمؤمنان علی (علیه السلام) روز بیست و یکم بر سر و سینه می زند. اگر آدمیت بفهمد، هر جا انسان است، هر جا بشر است، روز بیست و یکم برای امیرمؤمنان علی (علیه السلام) سیاه پوش است.
درباره شجاعت و شهامت و ایثار قمر بنی هاشم سخنانی بس فراوان و بجا وجود دارد که هر شیعه علاقه مند به ائمه اطهار و خاندان آن بزرگواران، به آن واقف است. اما این نوشتار از منظری دیگر به شخصیت آن عالیمقام پرداخته است، که توجه خوانندگان را به آن معطوف می دارم...
از آنجا که امام جواد نخستین امامى بود که در خردسالى به منصب امامت رسید (۱)، حضرت مناظرات و بحث و گفتگوهایى داشته است که برخى از آنها بسیار پر سر و صدا و هیجانانگیز و جالب بوده است. علت اصلى پیدایش این مناظرات این بود که از یک طرف، امامت او به خاطر کمى سن براى بسیارى از شیعیان کاملاً ثابت نشده بود (گرچه بزرگان و دانایان شیعه بر اساس عقیده شیعه هیچ شک و تردیدى در این زمینه نداشتند) ازینرو براى اطمینان خاطر و به عنوان آزمایش، سؤالات فراوانى از آن حضرت مىکردند.
خود کامگی و غرور، خلیفه اموی "هشام بن عبدالملک " را وا داشت که امام محمد باقر ـ علیهالسّلام ـ پیشوای پنجم شیعیان را از مدینه به شام تبعید کند.
امام باقر ـ علیهالسّلام ـ در مدت اقامت خود در شام با مردم آنجا رفت وآمد داشت، روزی دید گروهی از نصاری به سوی کوهی که در شام بود میروند، حضرت از همراهان پرسید: "آیا امروز نصاری عیدی دارند که این طور با ازدحام به جانب کوه رهسپارند؟ "...
چکیده :
زیارت جامعه کبیره داراى مضامین عالیه و معارف بلند دینى است که در این معارف، اهل البیت واسطهی فیض الهى معرّفى شده و مقامها و فضائلى براى ایشان بیان شده است. برخى با توجّه به این مقامها، پرسشهایى را مطرح کردهاند؛ از جمله: منافات ظاهرى عبارت «و إیاب الخلق إلیکم و حسابهم علیکم» و ظواهر آیات قرآن. در این مقاله، نظریّهی جسمانگارى مطرح و مباحث بطلان آن، مباحث مرتبط با صفات الهى، تجلّى صفات الهى از طریق مخلوقات برتر، نفى تعطیل و نفى تشبیه و پیامدهاى نفى تعطیل و ارتباط نفى تشبیه و پیامدهاى نفى تعطیل مطرح و ارتباط نفى تشبیه به بحث معاد و حسابرسى اعمال در معاد تبیین شده است. تفاوت دیدگاه مکتب اهل بیت با سایر مکاتب در صفات الهى نیز بیان شده است. نویسنده پس از تقسیمبندى صفات الهى، مخلوقات شریف و کریم را واسطهی افعال الهى بر شمرده است.