بیان وظیفه و آداب ذکر امام زمان (عج) در حالات شخصی انسان (2)
مطلب دوم : ذکر نوشتاری
ذکر نوشتاری یعنی با نوشتن از آن حضرت یاد کردن این مطلب روشن و واضح است که همواره انتشار مطالب به وسیله ثبت و ضبط در دفتر و کتاب بوده است ، لذا در روایات بر این مطلب تاکید شده است .
امام صادق (ع) فرموده اند : دل آدمی بر نوشته ها تکیه می کند .
و به مفضل فرمود :
بنویس و دانش خود را در میان برادرانت نشر بده . و اگر از دنیا رفتی کتاب هایت را برای فرزندانت ارث باقی بگذار ، زیرا زمان دشوار ناهنجاری می آید که جز کتاب های آنان همدم ایشان نیست .
از آنچه گفته شد روشن گردید که یکی از راه های یاری امام زمان (عج) ذکر و یاد او به وسیله نوشتن است ، و این وظیفه تحت دو عنوان تحقق پیدا می کند :
1 . آنان که اهل بصیرتند و می توانند از آیات و اخبار با خوش فهمی و استعداد سرشار نکات مهمی را دریابند که دانشمندان گذشته به آن نرسیده و آن را درک نکرده اند ، و یا آن که ذوق خاصی دارند و می توانند اخبار را به شکل زیبائی دسته بندی کنند که برای مراجعه کنندگان پیدا کردن مطالب راحت باشد ، یا می توانند عبارت گذشتگان را به گونه ای روان بازگردانی نمایند تا قابل فهم همگان باشد ، یا متون عربی را به فارسی ترجمه کنند تا فارسی زبانان از آن بهره مند شوند ، یا به تهذیب عبارات و حذف مطالب زائد بپردازند تا برای خوانندگان ملال آور نباشد ، یا عبارت های مختصری که مبهم و پیچیده است را شرح و توضیح دهند ، یا مهارتی در فهرست نویسی دارند و می توانند فهرست های گویائی فراهم کنند ، اینها هر کدام نوعی خدمت به فرهنگ دینی و آثار مذهبی و نوعی یاری امام زمان (عج) است .
2 . اگر چنین قدرتی ندارند که تالیف یا تصنیف و یا تحقیقی داشته باشند باید در حفظ و نشر و ترویج آثار ارزنده دیگران تلاش کنند . درباره آنها تبلیغ کنند و به جوامع فرهنگی معرفی و تکثیر کنند ، تا مشمول دعای امام صادق (ع) شوند که فرمود : « رحم الله من احیا امرنا » .
